3.5400 
3.7300 
3.3600 
Загрузка...Каманда “NOHO”, касцяк якой складаюць футбалісты з Глыбокага, у фінале кубка “Шчаслівае Ражджаство” – турнір праводзіла сталічная Ліга па міні-футболе – з лікам 3:0 абыграла моцную каманду “Уралан”.
Уражаннямі аб пераможнай фінальнай гульні дзеліцца трэнер каманды “NOHO” Міхаіл Крывёнак:
–Перад матчам мы рэальна ацанілі свае сілы і прыйшлі да высновы: прыйдзецца вельмі цяжка, сапернік вельмі сур’ёзны. І ўсё ж недзе ў падсвядомасці верылі, што ўсё будзе добра. Калі ж нашы ігракі перад фіналам у складзе сапернікаў убачылі Чычкана, другога (запаснога) варатара футбольнага клуба БАТЭ, шматразовага чэмпіёна Беларусі па футболе, то ў іх у літаральным сэнсе слова задрыжалі ногі. Але адразу ж пасля першага розыгрышу мяча хваляванне, а з ім, можа, і боязь саперніка адышлі на другі план. Наш клуб сапраўды выйшаў біцца за перамогу з сапернікам, які па класе мацней.
– І якім атрымаўся пачатак матча?
–Для нас – паспяховым. Першы гол у вароты “Уралана” правёў Дзмітрый Цітоў, і гэта было нешта незвычайнае: ашаламляльны ўсплёск эмоцый, радасць, сяброўскія абдымкі – такі парыў яшчэ больш згуртаваў каманду, і мы паверылі, што можам гуляць на перамогу.
–Пасля забітага гола не ўзнікала жадання згуляць на ўтрыманне ліку?
–З “Ураланам” такая ўстаноўка не прынесла б выніку. Трэба было не проста адбівацца, а шукаць шчасце каля варот сапернікаў. І мы знайшлі яго: у першым тайме Сяргей Крыкун і Аляксандр Палачанін давялі лік у сустрэчы да разгромнага – 3:0. Сапернікі індывідуальна, тэхнічна былі мацней за нас, але па тактыцы гульні, па самааддачы, па настрою, па духу калектывізму ўступалі нам. У першым тайме мы маглі забіць яшчэ, а вось у другім у дзеяннях нашых ігракоў адчувалася стомленасць: усё-такі супраць нас гулялі прафесіяналы. Матч ужо набліжаўся да завяршэння, ішлі апошнія мінуты, а стапрацэнтнай упэўненасці ў перамозе ў нас усё ж не было. Але мы выстаялі. Мы перамаглі!
–Шчыра віншуем з перамогай.
–Дзякуй!
